Τέτοια περιστατικά προκαλούν αποτροπιασμό και βαθύτατη θλίψη. Παράλληλα όμως αναπτύσσουν τον προβληματισμό για την αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων.
Ο προβληματισμός αυτός μας οδηγεί στην παιδική ηλικία. Η λειτουργία της οικογένειας στη βάση των δημοκρατικών αρχών, το παράδειγμα, η διδασκαλία από τους φορείς αγωγής, η ισότητα και η αναγνώριση της προσωπικότητας και περισσότερο το δικαίωμα στη ζωή κάθε ανθρώπου πρέπει να γίνει βίωμά τους.
Η ιστορία της Ηπείρου, οι πατροπαράδοτες πολιτιστικές αξίες, το χρέος και η οφειλή μας στην Ηπειρώτισσα γυναίκα που κράτησε στη ράχη της ζαλίκα όλη την Ελλάδα, μας οδηγούν να θέσουμε ως πανανθρώπινη αξία την προστασία της ανθρώπινης προσωπικότητας και την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.
Είναι πανανθρώπινο χρέος. Αν θέλουμε “να λεγόμαστε άνθρωποι”».

0 Σχόλια